Trochę historii

Ponieważ nie każdy musi mieć w pamięci cały kontekst historii, którą opowiada i komentuje ten blog, oto mała ściąga. Obejmuje ona nieco szerszy zakres czasowy, ponieważ istotne są nie tylko fakty związane bezpośrednio z naszym bohaterem, ale także czasy, w których żył. Wcześniejsze okresy są potraktowane skrótowo - nie będziemy się tu przecież rozwodzić szczegółowo nad chronologią np. rewolucji...


1789-1799 Wielka Rewolucja Francuska
W tym okresie sławę i pozycję w państwie zdobywał młody korsykański oficer, Napoleon Bonaparte1793 - oblężenie Tulonu1795 - stłumienie rewolty rojalistycznej w Paryżu1796-97 - I kampania włoska1798-99 - kampania egipska

Napoleon urodził się 15 sierpnia 1769 w Ajaccio jako drugi syn adwokata Carla Buonaparte i Letizii Ramolino; w latach 1768-1784 przyszła na świat siódemka jego rodzeństwa (Joseph - przyszły król Neapolu, a następnie Hiszpanii; Lucjan, książę Canino; Eliza - wielka księżna Toskanii; Louis - król Holandii; Paulina - księżna Borghese; Karolina - królowa Neapolu; Jerome - król Westfalii)

Kształcił się m.in. w szkołach wojskowych w Brienne i w Paryżu

18 brumaire'a roku VIII Republiki (czyli 9 listopada 1799) generał Bonaparte z wsparciem wojska i części polityków przeprowadził zamach stanu, wprowadzając ustrój konsularny i kończąc okres porewolucyjnego chaosu

1800 - II kampania włoska, przejście przez przełęcz Wielkiego Św. Bernarda, bitwa pod Marengo

1801 - pokój z Austrią w Luneville, 1802 - z Anglią w Amiens

  

W roku 1804 w obliczu zerwania przez Anglię traktatu pokojowego i rosnącego zagrożenia ze strony Austrii, Napoleon koronował się na cesarza Francuzów

Od roku 1803 trwa okres tzw. "wojen napoleońskich", choć były to głównie wojny kolejnych koalicji z napoleońską Francją i jej satelitami (m.in. Królestwo Italii, Związek Reński państw niemieckich, Księstwo Warszawskie)

III koalicja antyfrancuska 1805 (Ulm, Austerlitz; pokój w Preszburgu)
IV koalicja 1806-07 (Jena, kampania pruska, kampania polska; pokój w Tylży; powstanie Księstwa Warszawskiego)
V koalicja 1809 (Wagram; pokój w Schoenbrunnie)
VI koalicja 1812-14 (wojna w Hiszpanii, kampania rosyjska, kampania niemiecka, kampania francuska; traktat paryski; pierwsza abdykacja)
VII koalicja 1815 (Waterloo; druga abdykacja)

W 1809 roku Napoleon rozwiódł się z Józefiną de Beauharnais, która nie dała mu następcy. Jego drugą żoną została arcyksiężniczka Maria Luiza, najstarsza córka cesarza Austrii Franciszka I. Małżeństwo to miało być gwarancją sojuszu francusko-austriackiego.

 20 marca 1811 w pałacu Tuileries w Paryżu urodził się syn, który jest bohaterem tego projektu i blogu.

W roku 1814, w obliczu upadku cesarstwa francuskiego,  Maria Luiza z synem wyjechała do Wiednia - żadne z nich nigdy nie wróciło do Paryża.

W 1814 roku po pierwszej abdykacji Napoleon został na mocy traktatu z Fontainebleau suwerennym władcą wyspy Elby na Morzu Tyrreńskim. W lutym roku 1815 powrócił jednak triumfalnie do Francji - ucieczka zapoczątkowała tzw. "Sto dni", zakończone klęską poniesioną pod Waterloo.

W 1815 r. po drugiej abdykacji Anglicy zesłali Napoleona na położoną na południowym Atlantyku wyspę Św. Heleny. Zmarł tam 5 maja 1821 i został pochowany na wyspie.

W latach 1814/15-30 władzę we Francji sprawowała tzw. Restauracja burbońska (Ludwik XVIII w latach 1814-25 i Karol X w latach 1825-30). Skrajnie konserwatywna polityka Karola X przyczyniła się do wybuchu rewolucji roku 1830, zwanej lipcową, która osadziła na tronie Ludwika Filipa, księcia Orleańskiego.

Ludwik Filip w roku 1840 sprowadził ze Świętej Heleny prochy Napoleona I, ale grób cesarza w paryskim kościele Inwalidów zyskał obecny kształt dopiero w 1861 roku.

W 1848 monarchia lipcowa została obalona przez kolejną rewolucję, która wyniosła do władzy bratanka Napoleona I, księcia Ludwika Napoleona Bonaparte. Został on wybrany prezydentem II Republiki, ale w roku 1852 ogłosił się cesarzem Francuzów jako Napoleon III, zapoczątkowując trwający do 1870 roku i wojny francusko-pruskiej okres II Cesarstwa.